Maashorst

Kredietcrisis! Wordt de gewone burger de dupe?

Door de wereldwijde financiële, economische crisis wordt er veel geld in het bankwezen en werkgelegenheid gepompt om deze overeind te houden.

Dinsdagavond ontstond er in de commissie Publiekszaken hierover een discussie. De discussie ging over het ‘alles’ te willen doen wat maar nodig is om de “doemscenario’s” te bezweren. Ook de gemeente Uden zou er alles aan gelegen moeten zijn om de werkloosheid te beperken. Dit zou moeten gebeuren door investeringen te doen. Investeringen gericht op het bedrijfsleven. Maar wie heeft er tot op heden baat bij deze “geldpomperij”?

Als we ook in Uden dit soort crisisinvesteringen klakkeloos zouden toepassen, heeft dat tot gevolg dat we in de toekomst niets meer kunnen investeren. Het is net als bij je thuis; het geld wat in de portemonnee zit kun je maar één keer uitgeven!

Als er bij voorbaat al de keuze gemaakt wordt om geld te investeren in bedrijven om de werkgelegenheid te garanderen vind ik dat een verkeerde keuze. Toen het goed ging met de bedrijven mocht en moest de lokale overheid zich maar afzijdig houden. Er mochten toen geen voorwaarden gesteld worden om de werkgelegenheid te garanderen. Dit regelde men zelf wel!

Nu het door de financiële crisis moeilijker gaat schreeuwt men moord en brand dat de overheid te weinig doet. De banken en andere geldverstrekkers zijn nu heel ‘kritisch’ (lees: voorzichtig) om leningen te verstrekken. De garantstellingen voor investeringen moeten nu dus vooral van de overheid komen. Maar bedenkt u wel dat ‘wij’, u en ik, die overheid zijn. Dus als er geld geïnvesteerd wordt moet dat wel op de gebruikelijke zorgvuldige manier gedaan worden. Een gedegen en onderbouwde verantwoording aan diezelfde overheid is en behoort een standaard eis te zijn. Investeringen kunnen alleen zorgvuldig gebeuren door vooraf randvoorwaarden te stellen. Ook de gemeente Uden kan zijn geld maar één keer uitgeven.

Onze samenleving dient naar mijn idee gebaseerd te zijn op solidariteit, gelijkwaardigheid en menswaardigheid. Solidariteit betekent ook dat de beschikbare financiën evenredig verdeeld worden. Dat betekent dus ook op een verantwoordelijke wijze omgaan met de beschikbare middelen zodat er een gelijkwaardige verdeling mogelijk is van de beschikbare middelen. Iedereen krijgt daardoor wel de mogelijkheid om een menswaardig bestaan op te kunnen bouwen.

Ik kom tot mijn slotconclusie: als er zoveel geld in het huidige stelsel gepompt wordt om dat in stand te houden zal er niet voldoende geld meer zijn om andere essentiële zaken zoals armoede, tweedeling en integratie structureel aan te kunnen pakken. De gewone burger wordt daarvan de dupe. Het is dus noodzakelijk dat er niet alleen op mondiaal niveau maar ook op landelijk en gemeentelijk niveau de overheid duidelijke voorwaarden gaat stellen en de touwtjes strakker aan gaat trekken.

Wim Somers, SP Raadslid SP gemeente Uden